Stanisław Ruszczyc

Ur. 29.7.1842 Barszcze pow. Kobryń, gubernia grodzieńska,[6] zm. 06.08.1888 Kraków.[8][9]. Syn Feliksa Jana i Leony Słomskiej.[2] Pochodził z rodu szlacheckiego.

Uczęszczał do szkoły politechnicznej w Puławach i stamtąd poszedł do powstania z 23 na 24 stycznia 1863. Brał czynny udział w powstaniu 1863 r w oddziałach Narbutta i Wróblewskiego.[4][5] (inf. wątpliwa). Brał udział w walkach : Końska Wola pod Puławami, Kazimierzem nad Wisłą, pod Zdonowiczem, następnie w oddziałach jenerała Langiewicza pod Świętym Krzyżem, Ocieczanka, Staszowem, Małogoszczem, i innych drobnych potyczkach których nazw miejscowości nie pamięta, Pieskowa Skałą, Skała, Grochowiskami, następnie pod Dunajewskim obok Sandomierza, następnie pod jenerałem Basakiem pod Jeziorkami, następnie pod pułkownikiem Chmielińskim Ocieczenki, i wszystkie potyczki w sandomierskim, Rawie, z początkiem roku 1864 w Opatowie.[6]

Po upadku powstania pod gradem kul przeszedł pod Mielcem Wisłę i dostał się do Galicji[4]. Aresztowany w Tarnowie był internowany w Kóniggratzu.[7] Na mocy amnestii zdecydował się o wstąpieniu do formujących się właśnie legionów meksykańskich i odznaczył się chlubnie w bojach. Po zdetronizowaniu cesarza Maksymiliana powrócił w 1867 roku do Krakowa i odtąd służył gminie najpierw w straży ogniowej, później aż do zgonu dyetarjusz w magistracie[4]
Mieszkał w Krakowie przy ul. Loretańskiej 22 [1] Pochowany w Krakowie na Rakowicach w kwaterze R, za grobem weteranów. [8]"Pozostawił żonę i córkę, dla których po długoletniej ciężkiej pracy nie zapewnił chociażby najskromniejszego utrzymania z emerytury, gdyż nie był etatowym urzędnikiem"[4]

Żona (1.11.1869 Kraków) Salomea Katarzyna Szyjewska c. Jana i Marianna Bilińskiej[2] Zmarła 17.05.1904 Kraków [3])
Jedna córka.